Wandelen in de duinen en lachen bij mama op de bank
Toegevoegd op 16 juli 2005
Ik ga voor het eerst een langere wandeling in de natuur maken. Bij Langvelderslag, dat
is een strandopgang ten noorden van Noordwijk. Daar ligt ook een natuurterrein, de Waterlidingduinen.
|
Lekker lopen op het strand!
|
Ik krijg mijn voeding op het strand.
|
De wind staat geukkig richting land, er waait dus niet veel zand op. Maar die wind is niet warm. Daarom hebben papa en mama me in een handdoek gewikkeld.
|
De duinopgang is zo steil dat het niet mee gaat met de kinderwagen. Ik vloog er bijna uit! Papa sleept het onderstel naar boven, ome Job draagt de bak met mij.
|
Rustpauze. Eindelijk mag ik weer uit de kinderwagen!
|
Ik lig min of meer tussen de bloemen.
|
Papa en mama hebben mij in de schaduw gelegd.
|
Oom Job mag me het flesje geven.
|
Mooie bloemen toch?
|
En dan zijn we weer thuis. Ik mag weer op mijn buik oefenen.
|
Dit is eigenlijk best leuk.
|
Zal ik eens gaan lachen? Dat wil ik best, maar dan moet papa wel sneller zijn met dat fototoestel.
|
Dit is hard werken, hoor!
|
